PATAŃDŻALI

Mędrzec Patańdżali był pierwszą osobą, która przedstawiła tradycyjną sztukę jogi, w sposób skodyfikowany, tak by jej zasady stanowiły jedną całość. Dlatego uważany jest on za założyciela (praojca) systemu jogi. Współcześnie jest patronem osób podążających ścieżką praktyki jogi. Patańdżali żył około 200 lat p.n.e.

Legenda o narodzinach Patańdżalego

W dawnych czasach, żyła bardzo pobożna kobieta o imieniu Gonika. Pewnego dnia podczas kąpieli w rzece, Gonika modliła się do Słońca: "O Panie, proszę ześlij mi wspaniałego syna".

W odpowiedzi na jej modlitwę bóg Słońce, polecił mędrcowi-wężowi o imieniu Śesza (wg mitologii indyjskiej: kosmiczny, niezniszczalny tysiącgłowy wąż), by ten narodził się ponownie jako syn Goniki. Wielki Śesza natychmiast, posłusznie stał się małym, drobnym wężem i spadł z nieba prosto w złożone do modlitwy dłonie Goniki. Niebawem wąż zmienił się w pięknego małego chłopca. Gonika była zachwycona i nazwała synka Pata-ańdżali. Pata oznacza spadający (ten, który spadł), a ańdżali oznacza dłonie złożone do modlitwy (ańdżala-mudra). Patańdżali wyrósł na wspaniałego mężczyznę, słynącego ze swojej wiedzy i mądrości. Został autorem trzech wspaniałych dzieł. Pierwsze dotyczyło Gramatyki Sanskrytu (tradycyjny literacki język indyjski). Druga praca dotyczyła tradycyjnej indyjskiej medycyny-Ajurwedy. A trzecia, najważniejsza była o Jodze. Nazywała się "Jogasutry Patańdżalego". W tym krótkim, zwięzłym dziele, zawierającym tylko 196 aforyzmów, Patańdżali jasno wyjaśnił czym jest joga.

Słowo joga znaczy: łączyć, jednoczyć, scalać. W Jogasutrach Patańdżali opisał jogę jako środek, dzięki któremu nasz umysł, może stać się nieruchomy, spokojny i wolny od rozproszeń.